Nee, ik heb het niet over een stel jonge meiden. Maar over een club leuke, gezellige en oudere dames. En ik ben er inmiddels achter, die kunnen ook héél veel lol hebben!

Mijn allereerste interview met direct vier dames tegelijk, dit keer uit Heino. Doortje, Tonnie, Gerda en Maria bijten samen met mij de spits af voor deze nieuwe rubriek. Ieder van hen heeft in het leven met veel verdriet te maken gehad. Hiervoor de tijd nemen, helpt om te helen. Ook liefde om hen heen, maakt heel veel goed. Dat heeft een positief effect op hun geluksgevoel. 

Wat maakt jullie zoal gelukkig?
Tonnie: “Oo, zoveel. Als je er maar bij stil staat. Vooral de kleine dingen zoals rust in de natuur of een mooie vogel in het bos.”
Doortje: “Samen met mijn kleinkinderen lekker gek doen zoals paardje rijden in de woonkamer.”
Gerda: “Gezelligheid en verheugen op leuke dingen. Zoals samen lunchen, winkelen of naar Buuffies gaan en bij mooi weer lekker fietsen.”
Maria: “En ik word heel vrolijk als ik de stralende ogen zie van mijn kleinkindje.”

Hoe kijken jullie terug op de oorlog en bevrijding?
Tonnie: “Wij woonden destijds in Hellendoorn, dichtbij de plek waar V2-raketten werden afgevuurd. Een angstige tijd waarin mijn vader altijd in de gaten hield of de raket wel recht omhoog ging in plaats van onze kant op. De bevrijding weet ik ook nog goed. Wonend aan een zandweg, zagen we vanuit het raam hoe de Duitsers zich terugtrokken. Aan hun “wapens” te zien was het snel duidelijk dat ze het niet meer gingen redden. Want met alleen nog kapotte fietsen en oude kinder- en wandelwagens, daar ga je de oorlog niet mee winnen…”
Gerda: “In Lemelerveld ging de bevrijding heel vreemd. Uit blijheid gingen mensen naar het dorp, maar vanuit ons huis zagen we opeens dat de Duitsers opnieuw terugkwamen. Met hun zware laarzen liepen ze over het grind rondom ons huis, terwijl wij op de grond van de woonkamer in slaap probeerden te komen. Heel beangstigend was dat…”

De oorlog als leerschool
Uit ons gesprek is het mij al snel duidelijk dat Tonnie de gave lijkt te hebben om alles zoveel mogelijk positief te zien. “Laten we het weer positief bekijken. We zijn er goed doorgekomen en het heeft ons een leerschool gebracht. Want als we naar andere landen kijken waar nu oorlog is, dan kunnen we er veel begrip voor hebben. Niet voor de oorlog, maar wel om beter te kunnen begrijpen waarom deze mensen willen vluchten…”

Zijn er andere moeilijke momenten in het leven geweest, waar jullie toch mooi op terugkijken?
Met vroeger grote gezinnen en vaak veel armoede, werkten sommigen al vanaf 13 jaar om zo als gezin rond te komen.
Doortje: “Dankzij het harde werken heb ik geleerd om de handjes te laten wapperen en daar heb ik nu nog steeds profijt van.”
Maria: “Ondanks armoede toch verschrikkelijk veel plezier gehad vroeger. Met eenvoudige spelletjes die niets kosten.”
Met deze zin nog maar net uit haar mond, beginnen alle vier dames enthousiast kriskras door elkaar te kletsen. Blijkbaar komen bij iedereen leuke herinneringen naar boven over lol hebben met niets.

Lol met niets!
Doortje: “Alles in de keuken aan de kant en onze ouders keken vanuit hun stoel toe naar ons spelletje: Kiek mar dai-j de laampe könt roak’n. Wat waren we blij en hadden een lol.”
Tonnie: “Mijn vader maakte tolletjes van oude klosrollen. Kost niks, groot plezier. Verder een knoop maken in een touw, hoe groter de knoop, des te harder het geluid. Met eikeldopjes geluiden maken. En zelfs cellofaan of vloeipapier van je vader lenen om geluid te maken op een kam. ‘Vroeger vaak blij met niets’.”

Wat maakt jullie tegenwoordig blij en gelukkig?
“Kijken naar de mooie dingen en wat je wel hebt. Terugkijken heeft geen zin, vooruitkijken wel. We zijn nog gezond, kunnen vrijwel alles en mogen daar heel dankbaar voor zijn. Zie de leuke dingen van het leven en niet alleen het donkere. Want het is nooit te donker, of het wordt wel weer licht. Ik sta op, zet de radio aan en ben goed te pas”, aldus Tonnie.
Verder zijn ze het met z’n vieren duidelijk over eens: Een leeg hoofd maakt gelukkig! Met een lichte nieuwsgierigheid vraag ik waar het hoofd dan vol van is.
“O, met van alles en nog wat. Wat we dagelijks zien of meemaken, nare dingen, nieuws op de radio of bepaalde gedachten die zorgen voor sores aan het hoofd.”

Hoe krijgen jullie het hoofd dan zoal leeg?
Maria: “Gezellig met anderen zijn of lekker alleen een kruiswoordpuzzel doen.”
Doortje: “Voor mij sporten, puzzelen en in de tuin werken. Ook geeft fietsen en wandelen met anderen mij rust en dan is mijn hoofd weer leeg.”
Tonnie: “Gewoon de jas aan, stukje lopen en genieten van de geluiden uit de natuur. En twee keer per week naar de zang. Gezelligheid in groepsverband en muziek is goed voor mij. Zang geeft me rust, ik kan er verdriet in kwijt en blijheid in zoeken.“
Gerda: “Ik ga regelmatig naar de kerk, steek een lichtje aan en dat geeft rust. Ook geven anderen mij gezelligheid en afleiding en als ik alleen ben, dan lees ik graag veel.”

Wat zouden jullie als allerlaatste kunnen meegeven aan ouders en kinderen?
“Heb het met elkaar goed en luister naar elkaar. Luisteren is zo belangrijk, want mensen luisteren vaak niet meer echt. Probeer begrip te tonen en blijf in gesprek met elkaar. Dus liever niet teveel je eigen mening opdringen, maar vooral vragen en goed luisteren waarom iets is. Een luisterend oor zorgt vaak voor meer gezinsgeluk!“

—————–

Marloe van de Worp is eigenaar van Centrum voor Geluk. Daar kunnen ouders en kinderen terecht voor individuele coaching en workshops om zich gelukkiger te voelen. Door persoonlijke groei en hoger bewustzijn zorgen voor meer (gezins)geluk!

Centrum voor Geluk Marloe van de Worp
(Loetje aan de Lageweg) Centrumvoorgeluk.com
info@centrumvoorgeluk.com
06 – 30 21 38 58

Door Redactie

Geef een reactie