Dit interview is opgenomen voor het coronavirus
Dat het leven niet altijd maakbaar is, dat blijkt wel uit het einde van dit verhaal. Soms verrast het leven ons helaas met diep verdriet en een blijvende herinnering …
Op weg naar Wijhe. Waar ik achterkleinkind Yvet en haar “ouwe oma” mag ontmoeten, te weten: mevrouw Busser. Een vrouw van nu. Die met haar 97e bijna overal de oudste, maar nog jong van geest is. Die nog zelfstandig kookt, wast en strijkt. Actief meedoet met twee voor twaalf, lingo en de slimste mens. En een paar jaar geleden nog een modeshow liep voor een Wijhese kledingzaak waar zélfs nog een promo-filmpje van is gemaakt.
Melkwinkel met een mooie man!
Een gewoon ritje naar de melkwinkel, bleek een bijzondere dag te worden. Als huishoudster en au-pair woont zij twee jaar lang intern bij het gezin van de directeur van de gasfabriek. De melk is op en snel fiets zij naar de melkwinkel van de familie Brinks. Achteraf blijkt dat zij daar niet alleen voor de melk komt, want op dat moment is daar ook een hele leuke jongen aanwezig. Enthousiast vertelt hij tegen zijn oom en tante dat hij geslaagd is voor zijn middenstandsopleiding, maar hij heeft alleen nog een meisje nodig die zaterdag met hem mee wil naar het feest. Laat nu nét mevrouw Busser als 24-jarige daar aankomen. Hij kent haar niet, maar vraagt haar wel spontaan voor dit feest. Zo ondernemend als wat, zegt zij direct ja!
Van vlinders in de buik tot koeien in het weiland.
Deze vlinders in haar buik leiden snel tot koeien in het weiland. Want zij volgt het pad van hem, wordt boerin en samen met haar man runt ze bijna veertig jaar een boerderij in Lierderholthuis.
“Naast boerin ook actief als voorzitter van de vereniging van plattelandsvrouwen in Heino. En inmiddels ben ik al 55 jaar lid van de plattelandsvrouwen, wat tegenwoordig vrouwen van nu heet. De boerderij was een geweldige mooie tijd, echter bleken wij drie geïnfecteerde schapen te hebben met het MKZ-virus. Hierdoor moest in 2001 al onze dieren worden geruimd. Niet alleen de oorlogstijd, maar ook dit was werkelijk de naarste periode uit mijn leven.”
Verliefd op haar 97e
“Net als Yvet, ben ik van jongs af aan sportief. Schaatsen, hardlopen, zwemmen, atletiek of kanoën in de IJssel. Dát deed ik graag, als kind en later met mijn man en drie kinderen.”
Met stralende ogen vertelt ze enthousiast over haar periode met haar man die inmiddels meer dan tien jaar overleden is. “Boodschappen doen, fietsen of mooie treinreizen maken. Wij deden vroeger vrijwel álles samen. Dat is nu wel anders. Ben ik nu bij een van mijn kinderen, dan kijkt de ene tv, de ander is bezig op de laptop en ik doe bijvoorbeeld een kruiswoordpuzzel. Dat is niet goed en niet fout, maar gewoon anders. Tegenwoordig doen veel gezinsleden vooral hun eigen ding en ook prima. Mijn man en ik deden in ieder geval bijna alles samen en wat hebben wij genoten van elkaar. Ik heb het écht heel fijn gehad met mijn man. En ik ben zeer dankbaar dat wij meer dan 60 jaar getrouwd zijn geweest.” Terwijl mevrouw Busser mij dit vertelt, zie ik hoe haar ogen stralen van geluk. Vol verwondering merk én voel ik, dat ondanks dat haar man er niet meer bij is, deze 97-jarige mevrouw nog stééds verliefd is op haar man. Dit wordt mij ook bevestigd door kleindochter Gerrie. Al glimlachend geeft ze mij een bevestigend knikje en ik zie haar intens genieten van haar mooie oma!
Dan vraagt Yvet aan ouwe oma: “Hoe was het vroeger bij jou op school ?“
Ouwe oma weet het nog goed: “Van maandag tot en met vrijdag moest ik van negen tot twaalf en daarna weer van één tot drie uur naar school. Elke vrijdag gymles van de hoofdmeester en schrijven moest nog met een oude kroontjespen. School vond ik wel leuk, huiswerk doen niet.” Yvet begint te lachen van herkenning.
Wat is volgens u belangrijk voor een gelukkig leven?
“Gezondheid staat ver bovenaan. Want als je niet fit bent, dan is het moeilijker om optimistisch te blijven. Ook is het belangrijk om weinig te klagen, maar zoveel mogelijk positief te blijven. En vooral dankbaarheid, ik ben ook zó dankbaar dat ik zo lang getrouwd ben geweest. En ik ben heel blij met mijn 3 kinderen, 7 kleinkinderen en bijna 11 achterkleinkinderen. Met hen erbij voel ik mij werkelijk een zéér rijk mens. Ik geniet intens en leef van ze op. Ze bellen met regelmaat en ik vind het enig als ik ze weer zie zoals bij een verjaardag.
Verder verheug ik mij altijd op activiteiten van vrouwen van nu, zoals lezingen. En natuurlijk de wekelijkse gymnastiek en rummikub.
Zeg Yvet, wat denk jij dat een kind nodig heeft om zich gelukkig te voelen?
Even denkt zij rustig na en zegt vervolgens rustig, maar zelfverzekerd: “Dat je lekker in je vel zit, want dat maakt je blij.” Yvet is nog maar nét uitgesproken of oma vult direct enthousiast aan. En dat je van die lieve ouders hebt hè! Oma richt zich naar mij en zegt oprecht: “Ik vind het ook een geweldig gezin hoor, want ze hebben veel voor hun kinderen over. “
Wat hebben kinderen nodig om later terug te kijken op een fijne jeugd?
Daar hoeft mevrouw Busser niet lang over na te denken en vertelt spontaan. “Elk kind heeft een andere aanleg en ambitie, besef dat geen elk kind hetzelfde is. Omdat ieder kind een ander karakter heeft, heeft het ook andere behoeften. Probeer daarom met openheid en zonder oordeel, het specifieke kind te geven wat het nodig heeft. Ik denk dat kinderen dát heel fijn vinden!“
Twee dagen na dit mooie gesprek ontvang ik opeens een zeer triest bericht. De oudste zoon van mevrouw Busser en opa van Yvet, is helaas geheel onverwachts overleden …
foto’s: met dank aan wendy alferink
———————————
Marloe van de Worp is eigenaar van Centrum voor Geluk. Daar kunnen ouders en kinderen terecht voor individuele coaching en workshops om zich gelukkiger te voelen. Door persoonlijke groei en hoger bewustzijn zorgen voor meer (gezins)geluk!
In mijn ideale wereld hebben we aan het einde van ons leven geen spijt van wat we allemaal niet hebben gedaan. Maar kunnen we juist terugkijken op een mooi en vervuld leven!
Centrum voor Geluk Marloe van de Worp
(Loetje aan de Lageweg)
Centrumvoorgeluk.com
info@centrumvoorgeluk.com
06 – 30 21 38 58